hiçbir şey çözüyordu hiçbir şeyi ağrılar besliyordu endişeyi insanoğlu doğasından vazgeçti ve öğrendi 'sevmemeyi' benlik sağlıyordu senliği ve senlik getiriyordu şenliği büyüdü, değişti, kirlendi doğası da getiremedi temizlenmeyi bilgi veriyordu kudreti bilgeye hiç yetemiyordu bildikleri ilim uğruna zihinler eğitildi aptaldaki paraya boyun eğdi dünyada bir kuş idi, uçmayı sevmezdi sende bir ben idi, benimsenmezdi kimine sadece bir bilgiydi kendine neydi hiç seçememişti bir rüzgar geldi bugünü dün etti beklenen ancak sezilebilirdi ve bu dünyada kesinlik yalanlar gibi değişkendi... mka