Yere yakın yürürken hayatın çizgisinde,
Ansızın bir anda tökezleyip düşünce,
Gökyüzünde parlayan o güneşi görünce,
Bir yol verdim ben artık herkese değerince…
Sırtındaki yüklerle göklere yükselince,
Hafifliği hissedip sadece bir gülümse.
Bir yolun yokuşunu koşarak bitirince,
Bu yaşamın hazzını dur, hisset ve sadece dinle…
Beklemeye değmez ki hayat bir anlık nefes,
Bir bakmışsın kalmamış bir çift göz ne de bir ses.
İçindeki ümide tutunmalı tüm herkes.
Huzurumun rüzgarı, durma ,sen bir ömür es…
